سودای سیمرغ|« بی صدا حلزون»، قصه ای برای دنیای سکوت

بی صدا حلزون، فیلمی بود که به صورت گل درشت، مشکلات و دغدغه های ناشنوایان را نشان می دهد.

این فیلم گرچه سوژه جالبی را انتخاب کرده است اما پرداخت مناسبی در آن شکل نگرفته و بازی خوب هانیه توسلی در بین خلاها و مشکلات فیلمنامه ، - گروه هنر و رسانه-مریم اویسی؛ بی صدا حلزون، فیلمی که در روز دوم جشنواره فیلم فجر برای اهالی رسانه منتشر شد درباره قشری از جامعه است که مشکلات و دغدغه های منحصر به خودشان را دارند.

بهرنگ دزفولی زاده سعی کرده تا در این فیلم، مخاطبان را دقایقی با دنیای ناشنوایان همراه کند.

قصه درباره زنی است که از شوهرش متارکه کرده و برای عمل کاشت حلزون در گوش فرزندش مهرشاد تلاش می کند تا پول جمع آوری کند.

هانیه توسلی و محسن کیایی نقش زن و شوهر ناشنوایی را بازی می کنند که برای عمل کاشت حلزون و شنوا شدن فرزندشان با یکدیگر اختلاف نظر دارند.

فیلم با نمایش محیط گرم و آراسته آتلیه شروع می شود و امیر (مهران احمدی) که با حوصله و توجه با هانیه توسلی گفت وگو می کند و اشکالات کار وی را گوشزد می کند.

در همان دقایق اولیه و از رفتار امیر متوجه می شویم که او بی هیچ چشم داشتی  از زنی مطلقه و ناشنوا حمایت می کند و نگاه ناپاک یا آلوده ای در این میان وجود ندارد.